VAN AL DIE BOEKEN IN DE BIBLIOTHEEK WORDT JE HEBBERIG!

---

Dat heeft mij in het verleden wel eens een boete opgeleverd. Dat leer je dan snel genoeg af. De bibliotheek geeft zonder pardon een boete en terecht. Mijn werkgever, een christelijk boekwinkelketen, is hierin iets soepeler. Maar kan zich dit ook veroorloven, want er staan op het hoofdkantoor niet zoveel wachtenden in de rij. Lucky me!

Mijn jongste zoon was met de klas aan het feestvieren in het pretpark en dat was de gelegenheid voor de oudste zoon en mij om gezellig samen naar de bibliotheek te gaan.

Als het kon nam ik twintig boeken mee

Zeven boeken maar? Ja, je wordt dan hebberig en het stomme is dat ik echt geen zeven boeken ga lezen in drie weken. Simpelweg geen tijd voor.

Dan zien we ineens van die joekels van bakken vol geladen met oude boeken voor maar een euro per stuk en tien stuks voor maar vijf euro.

Waar zijn de boeken over zelfbeheersing?

Zucht…hou je in!

‘Mam, hier liggen allemaal stripboeken! Zullen we ze meenemen? Is maar een euro per stuk!’

‘Morgen komen we wel terug. Voor nu hebben we al teveel om mee te sjouwen.’

We zijn nog niet terug gegaan. Maar aan onze gezichten te zien, het jeukt! Het is ook een koopje, alleen zit ik al met een kast vol opgescheept. Sommigen hebben een kamer vol met boeken, dat weet ik, alleen kan ik niet zo goed tegen veel spullen in mijn huis. Krijg ik het werkelijk waar Spaans benauwd van.

Daarbij lees ik een boek niet twee keer. Een film kan ik rustig dertig keer zien, maar boeken, nee. Die liggen als verborgen schatten te wachten op hun bevrijding.

Zielig eigenlijk. Misschien eens een ruilhandel houden. Een doosje voor een doosje! Bij interesse, laat het weten onder het artikel 🙂 Wie weet.

Maar voor nu zit ik met een paar leerzame boeken opgescheept, liggen er nog drie nieuwe in de kast te wachten en ook nog een paar van vorig jaar, heb ik de tweede van mijn werk bijna uitgelezen en droom ik al van de volgende over drie weken. Gaat goed komen.

Dan heb ik de boeken in mijn pocket, gaat mijn zoon ook nog eens trakteren

En het is echt geen kwelling met mijn zoon op pad te gaan. Vooral niet nu hij zelf wat centjes heeft. Moeders kreeg een koffie. Bij de bieb! Grappig hoe dat voelt, als je mensen laat weten dat je zoon van dertien afrekent en trakteert.

>> Glunder <<

‘Mam, moeten die foto’s nou weer?‘

‘Yep!‘, speciaal om hier te delen.

Leeuwarden Bibliotheek Centrale.

Dat waren ze alweer en ja, zoals altijd, tot de volgende keer!